Gelsen..
Bütün korkularýný alabilirim.
En azýndan uyurken bütün suçlarýndan piþmanlýklarýndan arýndýrabilirdim seni.
Sanki günah çýkarýr gibi anlatsan bana, ben dinlerdim seni..
Hemde hiç sýkýlmadan. Yargýlamadan.
Saatlerce konuþsan o ana seninle gidebilirdim.
Uyurken seni izleyip, saçlarýný okþayabilirdim.
Gece kalkýp üzerini örtebilirdim. Týpký bir anne gibi..
Yanýmda uyusan "acaba nefes alýyomu?" diye defalarca kontrol edebilirdim.
Merak ederdim rüyanda neler gördüðünü.
Kendimce düþler kurabilirdim.
Ayaklarýn üþüse ayaklarýmla ýsýtabilirdim oysa.
Sýradan parfüm kokunu kendi tenimle birleþtirip tapabilirdim o kokuya..
Çayýn bile tadý farklý olurdu.
O hafif yaz esintisi seni fýsýldardý kulaðýma..
Ama gelmedin.
Sevgilim ol istemedim bir gün gidersin diye.
Çünkü bütün aþklar biterdi günün birinde.
Bitmeni istemedim bende.Istesem bal gibide aþýk ederdim seni kendime.
Ama olma istedim.
Sen bana aþýk olsan böyle tutkuyla hissedemezdim seni..