lütfedip birisi gelsin yardıma
yüz olurdu derdim sayısı binse
vefasız o yar de düşmez ardıma
akan gözyaşımı silmiyor kimse

dolaşır alemi daim gezerim
korkum meçhul olur kabrim mezerim
ne pire öldürür ne bit ezerim
yine de kadrimi bilmiyor kimse

yürüsem dikenle kaya taş altim
yastıktır alıpta koysam başaltım
ihtisas tarlaya gübre boşaltım
akıllı uslu iş bulmuyor kimse

sorsan muhanete taşıyor vakar
cehennem daha çok yalancı yakar
herkes hep kendisi yemeye bakar
bir parça ekmeği bölmüyor kimse

öylesi yaşarsın iştah isteksiz
saatin varsada gayrı kösteksiz
elin oğlu sallar hemde desteksiz
galiba yalandan ölmüyor kimse

kimden alsam diye boşa kafa yor
borç yese bile fert kesesi yiyor
tezgahtar yardimcı olayım diyor
yinede yardımcı olmuyor kimse

şu fani dünyaya çok farklı açı
bakan içimiz de
acaba kaçı
zaten durduk yerde bir tutam saçı
efendi olursan yolmuyor kimse

ah ulan hayat be harcadın bizi
vurduğun tekmenin çıkmıyor iz
izler bakarlardı oynasam dizi
şiir yaz kapına dolmuyor kimse..