“Bir ömrün başında olduğum iddia edilsede
Yolu yarılamış yorgun kadın kim ola ki!”

Bir köprü arıyor yıllardır,
Köprüleri kurulu sanıyor,
Bir şeyleri bir birine ekleme yeteneğini yitirmiş.
Her eline aldığı değerin yitmesinden usanmış,
Köprünün karşısında ki umutlarına varamadan,
Özlemlerine yenilmiş, geçmişten kopamamış.
Sağlıklı sevgi düşü, bir haziran sabahı suya düşmüş,

“Anlayacağınız onunki imkansız bir düşmüş.”

Kaybolan yıllarının hesabı, bir elin parmakları kadar.
Sorsanız bir o kadar zamandır içinden çıkamaz.
Göklere erişmez mi feryadı bilinmez,
Tahminimce yaşı elli civarı,
Nüfus cüzdanına doğum yılı seksen yazmışlar,
Onun yüzünü güldürmeyenin adı varmış,
Kader denilen şey sebepmiş,
Onun adı ise bir varmış, bir daha hiç olmamış.
Geçmişe, söylenir durur,
Nedeni,
Gideni,
Dönülmez yolun yolcusunu beklermiş,
Kimine göre adı deli,
Kimilerine göre sevdalıymış..

Elçin ORHAN
01/01/2003