Bazý günler vardýr, sevdiðini özlersin,
Onsuz geçirmek istemezsin, bir dakikaný bir saniyeni.
Bir bakmýþsýn o herþeyin oluvermiþ, olmayacak o herþeyin,
Senin her þeyin yýldýz olacak, gökyüzü olacak.
Yatýnca onu düþünmeyeceksin, yýldýzlarý düþüneceksin,
Onun sende býraktýðý o anýlarý deðil, yýldýzýn sana yarattýðý güzelliði seveceksin.
Özleyeceksen herkes bilmeyecek, yýldýz ve gökyüzü bilecek,
Onla yaþamak istersin, mutluluðuda ölümüde.
Sen gittiðinde o deðil, yýldýzlar aðlayacak, bulutlar aðlayacak,
Renkleri sev mesela onu deðil.
Beyazdan siyaha düþün hayatý,
Sen hep beyazda olmayý isteyeceksin, düþüneceksin.
Siyahtamý olmak istiyorsun o zaman geceleri öyle ol,
Ama yýldýzlar býrakmayacak gökyüzü siyah kalsýn.
Iþýðýyla çarpacak gözüne ve diyecek ki '' ben burdayým, ben beyazým''