Yoksun sen, yoksun hiç gelmiyorsun,
Sensiz gelmediğin bir akşam yine bu akşam.
Başka bir şehrin akşamı
Şehir farklı yalnızlığın hangi şehre gitsem aynı.
Hasretin nereye gitsem yüreğimde.
Deniz kenarı soğuk,
Sanki kar havası var.
Ama buralara kar yağmaz ki yar
Denize baktım,
Ellerim cebimde, İzmir caddelerinde de seni düşündüm.
Hayalin zembereği kuruldu.
Ah şimdi olsan burada diye, diye yürüdüm

Hava yine bu kadar soğuk olsa
Vapurlara özenmesem.
Kendi denizime baksam,
Bütün şehri yürüyerek gezebilirim yanımda sen olsan.
Ama yokluğun, öyle yorgunum.
Yanımdan bir çift geçiyor.
Allah tan hava karardı,gözlerimi kimse görmüyor.
Her kes bana mı bakıyor.
Bana mı öyle geliyor.
Ah şimdi burada olsan.

Mırıldandığım türkü senin,
Sen bilmiyorsun.
Şimdi yanımdan geçen kız çocuğu bana güldü.
Bilmiyor oda kimseler gibi seni,
Sensizliğimi,
Seni yaşamak bu kadar zor olmamalı,
Düşlerken gülen gözlerimi görmeli.
O an öl desen ölecek kadar senin olan bir canın sahibi olduğumu bilmeli,
Bunu bilmeli, hissetmelisin.
Gözlerinde yıldızlar olmalı,
Gülüşün İzmir’i, gülüşün bizi aydınlatmalı.
Bir volkan patlamalı,
İçten, sıcak,
Bu soğuk gecede yanmalı,sönen ışığım.
Ben yine sana aşığım.


ELÇİN ORHAN
2002
İZMİR/KARŞIYAKA