Ah nasıl seviyorum seni ;
Ölümlerin üstüne yürür gibi
Daha yaşamaktan gün almamışken
Gecelerden sabahları çalmamışken
Bin yıllık zamana borç verir gibi.


Ah nasıl seviyorum seni;
Kırlardan, bahçelerden öte,
Saksılarda bin umut büyütür gibi.
Hayallerim pencere tutsaklığında,
Bir damla güneşi öğütür gibi.
Yine de yüreğimde dört mevsim
Hiçbir şeyde kalmadan hevesim
İçimde sayısız yeşeren ağaç
Her dalı aşkımla çiçeklenir gibi.


Ah nasıl seviyorum seni;
Sanki yere inmişcesine dağlar,
Bulutların üstünde yürür gibi.
Saçlarımda salkım saçak yağmur,
Gökyüzü mavisiyle mâmur,
Aklım rüzgârlarda savrulur gibi.


Ah nasıl seviyorum seni;
Dilsiz ve sessiz.
Oysa ki suskun bir çığlık yaşadığım
Sesi bıçak sırtı
Sözü göğsümde acıyla taşıdığım.


Ah nasıl seviyorum seni;
Ruhumda çoşarken denizler
Bir nehir edasıyla durulur gibi.
Arzu Karadoğan