Kalbinde imanın ulu kubbesi
Ne kadar kutsi, ne kadar mübarek
Sarsıyor semavatı yerinden
Ve her köşesinde ayrı bir mabed
Beş vakit ses veriyor derinden
Döküyor huzuru bir bir avucuna
Kimi Sinan'dan el almış
Kimi yadigâr Fatih'ten.

Toprağında, taşında geçmişin imzası
Yaşatıyor tarihin ulviyetini
Kalesi, Kulesi, Kümbeti, Külliyesi
Anlatıyor kendini, kendi kitabesinden.

Bünyan'da ilmek ilmek gözlerin nuru
Develi'de sazın, sözün sürûru
Estikçe ayrılık yeli Erciyes eteğinden
Dinliyor derdini gönül, Seyrani'nin telinden

Bir dervişâne görüp bu kutlu şehri
Son kez dolaştım sensiz dün akşamüstü
Yanından geçtim bir rivayetin
Dediler ki,
"Kalbinde varsa bir niyetin
Çık taşında otur şu Döner Kümbet'in
Dönersen eğer, dileğin gerçek olur
Dönmezsen de üzülme, ruhun sükûnet bulur"
Ben döndüm yâr
Döndüm dönmesine de
Sen dönmedin
Sen dönmedin gurbetinden.
28 Mayıs 2019
Arzu Karadoğan