Bir ayaðý üçünden kýsa
Eski, kirli bir masada
Efkar, artýk duman olmuþ tütüyorsa
Akþamýn en koyusunda.
Hükmün de kalmamýþsa aklýna
Yakýyorsa içini
Kulaðýnda son kalanlar.
Küfürler firardadýr artýk
Dillerden, leblerden.
Tut bakalým, tutabilirsen.

Gidiþin evladýr böyle kalmalardan
Deyip, kudurmuþ öfkenle
Gemileri yakmýþ, limanlarý yýkmýþsan
Gönlünde.
Hele de yoksa bir bekleyenin bundan böyle
Dön bakalým, dönebilirsen.

Yokluðundaki hiçlikten
Yansa da kalbin en orta yerinden
Deðil mi ki; gizlidir sevdan
Haykýr bakalým, haykýrabilirsen.

Aklýna her geliþinde
Yüreðin uçurumlardan düþüyorsa
Tutunacak tek bir el de yoksa o anda
Kal bakalým hayatta, kalabilirsen.