YAZAMADIM AÞK ÞÝÝRÝNÝ

"Sen þiir yaz dedin,
Ben de seni...
Ne kalem yazar seni,
Ne de kaðýt dayanýr.
Bir bakýþ belki her þeyi anlatýr."
Dedin, düþündüm...
Dinledim yüreðimi ve baktým aynadan gözlerime,
Dedim ki;
Belki aþký anlatýr kalbime.
Oysa kalp aþký acýyla kavurup tüm benliðimi daðlatýr.
Delice...
O kalp ki sevdayý kederle yoðurup,
Yangýna kafa tutandýr.
Serkeþce. .
Gözlerdeki kalbi görürsen kanlý yaþla dalarken hasretine,
Belli ki o da sana yanandýr,
Gizlice...
Hani bazen de yüreðinde sonbahar renklerine bürünür ya insan.
Sessizce...
Ýþte o da ruhuma iþleyen kokudur, hasrete çalan.
Bak yine yazýlamadý iþte aþka dair ikimizin olan.
Ben yazamadým o tutkulu aþk þiirini...
Var mý sende, benden kalan?

Suna Türkmen Güngör