Þansým yok deme!
Bunu, hiç deme;
Sakýn deme!
Sarýl kaðýda, kaleme..

Çýkar fotoðraflarý, anýlarý usulünce diz kanepeye;
Seyret ellerini, izle gözlerin deki gülümsemeyi..
Aþýk ol herkesten önce, kendine;
Sarhoþluk koyulur böylelikle yola..

Þansým yok deme, sakýn!
Sarhoþluðu ararsýn, sonra þiþelerin içinde!
Hayallerin uðruna çýrpýnýþlara;
Baþýný çevir, yürüdüðün yollara bak!

Gökyüzü, yýldýzlar dolar koynuna;
Güneþ iner kýzýllýðý ile;
Serer ýsýyý yüreðine;
Sen yeter ki sarhoþ olmak iste..

Sarýl kollarýnla kendine;
Koy elini, elinin üzerine..
Bak ayna da gözlerinin içine;
için de bir dünya var; ona dokun!
Þiþeleri devirmeden sarhoþluk gelir içten, içe..

Gülümseyen gözlerle bak ülkene
Ýçin daralýnca 🇹🇷 kaldýr baþýný þanlý bayraða bak;
Dokun kedilere;
Uzat elini hayallere;
O, cümleyi söyleme!

Sen, yeter ki sarhoþ olmak iste;
Sarhoþluðu Allah helâlinden de verir;
Ayakkabýnýn baðý kaybolsa Ondan iste…
Sarýl deftere kaleme, yat kalk þiir yaz, oku, dinle..

Fýçýlarý devirmeden; bir duvarda, diðerine;
Sarhoþluk filiz verir “s” çizer yüreðinde!
Çal kemancý,
Kanun ne çalýyor; gözlerimin içine içine?

Sarhoþluk sýzdý koynuma;
Anlat yüreðim, söyle kelime kelime;
Ýçim de birikti hayat, þiirler yazýyorum;
Denil diki þair ruhluymuþum;

Ruh önemli!
Baþým devriliyor, þiirle sarhoþ oluyorum.