Zaman sönüyordu siyahın ellerinde,vakti gece,
Gökyüzü gözyaşlarıyla çığlıklarını savuruyor,
Sevinçlerin tasaya dönüşen yol ayrımları,
Sessizlik,ölümü yakalamış bir yakasından,
Beş çocuk,
Usanmış hayattan sarıya kesmiş yüzleri,
Bir ana ağlıyor oğlunun resmine,
Bir ana ağlıyor hayata yeni bir oğul getirişine,
Bir karakutu açlıyor ışığı örümceklenen kentte,
Bin ölüm puslu bir havada çöküyor yüreğine,
Ay sevdalarımızı terkediyor,
Biri mektup okuyor bir köşede,
Akşamüstü hüzünleri yalnızlık oluyor,
Beş çocuk,beş yıldız çalıyor bulutların elinden,
Bir baba yüreğini ateşe veriyor,
Kızı,zorlukla büyüttüğü kızı eve gelmiyor,
Toprak uyanıyor kış'tan,
Akdeniz'de bahar kol geziyor,
Bir ihtiyar denizde esir alınmış gözleri,
Bir ihtiyar makberi mekan gözyaşlarıyla uğurlarken sevenleri,
Aynı sevdalar,aynı aşklar,aynı özlem,aynı hasret,aynı ucuz hayat,
Yaşam uğruna diye diye bitiremedikleri,
Biri içeride,
Biri dışarıda,
Biri altta,
Biri üstte,
Zaman,
Her iki tarafada el sallıyor sonsuz bir ahenkle,
Beş çocuk korkuyor geceden,
Silahlar altında büyütülen bir gelecekten,
Hayat kadar adi,yaşamak kadar borç bilinen bir gerçekten,
Beş çocuk beş yıldız çalıyor sahipsiz gökyüzünden
Sen diye başlıyor biri,sen,
Otogarda simit satan çocuk,
Sen okulda yamalı önlükle okuyan çocuk,
Sen,boyacılık yapan mavzer yanığı,
Sen uçurtması betonlara takılan çocuk,
Sen bilumum aynı kaldırımlarda sabahlayan,
Sabahları tanımayan çocuk,
Yıldızlar dinleyecek anlattığın masalları,
Geceler tutacak ellerinden,rüzgarlar okşayacak saçlarını,
Yarınlarına belirsiz kaldığın sırlarını unutmadım,
Saklıyorum yüreğimde,birgün paylaşacağım oyuncaklarını,
Ve gökyüzünden sana uçuracağım özgürlüğün uçurtmalarını,
Beş çocuktu hayalim bildiğim,anlam kalır gibi kelimelere
Çocuklukları yaşarken ayrı yerlerde,
Hayattı acımasızlığına boyun büken,
Hem sever hem üzerdi de,hem yıkar,hem bitirirdi de,
Dördü öldü,biri ölmek üzere.....