Uzak bir ülkede bir kabile yaşarmış. Bu kabilede dört genç varmış. Sabırlı Ayı, Sinirli Kartal, Fanatik Aslan ve Kara Güneş. Çok bağlılarmış birbirlerine . Güneşe gitmek, güneşi yakalamak isterlermiş. Mutluluğun güneşte olduğuna düşünürlermiş hep ve hep bunun üzerine konuşurlarmış küçüklükten beri. Çok mutlularmış kabilelerinde. Çevrelerinde birçok arkadaşları varmış. Onlarla eğlenirler oynarlar gezerlermiş. Otantik yerlerde buluşmak en büyük zevkleriymiş bütün kabile gençlerinin.


Öyle bir zaman gelmiş ki artık büyümeye başladıklarını anlamışlar.Sadece bu dördü değil bütün kabile gençleri.. Avlanmak için gruplara ayrılmış herkes. Bu dört kızılderili yine beraber olmuşlar av esnasında da. Ve bu ilk ayrılık olmuş yaşadıkları. Diğer arkadaşlarıyla da görüşmeye özen göstermişler fakat eskisi gibi sık olmuyormus artık. Avdan zaman buldukça eski gittikleri otantik yerlerde buluşmaya karar almışlar almalarına ama . Av zamanlarının çoğunu aldığı için hiçbir zaman eski kalabalığı yakalayamamışlar . Sadece görüşebildikleriyle görüşmüşler. Herkes gibi bu dördü de avlanacak hayvan olmayan kabilelerinden uzağa kurmuş çadırlarını.


Sonra beyaz adam gelmiş. Ne olduysa da bundan sonra olmuş.teker teker almış beyaz adam ellerindekini umutlarını hayallerini geleceğe ait planlarını. Bunları geri kazanabilmeleri için yeşil kağıt parçaları istemiş onlardan. Boyun eğmek zorunda kalmışlar mecburen. Ne yapacaklarını bilememişler. Ve o gün söz vermişler . Kaybettiklerini geri alır almaz dört katlı bir çadır alıp kabilelerine yerleşeceklermiş. Eskisi gibi gülüp oynayacaklarmış. Dans edeceklermiş ateş etrafında.

Daha sonra yeşil kağıtlardan kazanabilmek için ayrılıklar birbirini izlemiş. İlk önce Fanatik Aslan gitmiş çok uzak diyarlara. Zaman zaman haber alabilmişler ama yokluğunu çok hissetmişler. Sonra gelmiş gelmesine ama başka bir hayat varmış onu bekleyen. Olamamışlar beraber.Yaşanası bir hayata başlamış. Bu hayatında bir bedeli varmış. Sorumlulukları artmış çünkü. Ve beyaz adam mutlulukları için daha çok yeşil kağıt istemiş ondan. Daha çok yeşil kağıt kazanabilmek için daha fazla avlanmak gerekiyormuş doğal olarak. Ve mecburi bir kopuş olmuş bu.


Diğer üçü beraberlermiş yine. Yokluğuna alışmaya çalışıyorlarmış gidenin. Tam bu sırada Sinirli Kartal avlanamaz olmuş. Oku kırılmış. Kırık okla avladıkları az olduğu için yeşil kağıt kazanamaz olmuş. Yeşil kağıdı başka türlü kazanabileceği yerlere gitmeye karar vermiş. Ve bütün ısrarlara rağmen gitmiş. Aslında gitmesi onun için en iyisiymiş ama bunu istemiyorlarmış diğer ikisi. Ama onun iyiliği için gitmesi gerekliliği onları da ikna etmiş. Her ayrılık birşeyler daha götürmüş onlardan.


İki kişi kalmışlar artık. İki kişilik bir yanlızlığı paylaşir olmuşlar Sabırlı Ayı ve Kara Güneş. Geçmişleriyle avunmuşlar uzun bir süre . Ayakta kalmaya çalışmışlar. Dertlerini hep paylaşmışlar. Birbirlerine destek olmuşlar. Gidenleri özlemişler. Hiç akıllarına getirmiyorlarmış ayrılığı. Söz vermişler en azından ikisi ayrılmayacaklarmış.

Fakat beyaz adam bırakmamış onların yakalarını . Kararlıymış ayırmaya herkesi.Ve nitekim olan olmuş. Sabırlı Ayı da doğduğu toprakları işgal eden kovboylarla savaşmaya gitmiş. Kara Güneş’te gelmek istemiş ama kabul etmemiş. Kendi kendinin halletmesi gerekiyormuş. Eğer onunla giderse kabile geleneklerine aykırı davranacağını söylemiş ve kalması için ikna etmiş Kara Güneşi Sabırlı Ayı.

Ve geride yapayalnız kalmış Kara Güneş. Ne yapacağını bilemez olmuş. Paylaşılan onca güzellikten sonra yalnızlık çok koymuş ona. Ne avlanmak gelmiş içinden ne gülmek ne de gezmek.

Güneşi düşünmüş sonra. Hayalleri aklına gelmiş. Ve anlamış ki hayalleri gerçekler altında tamamen ezilmiş. Güneşin ulaşılamazlığının gerçekliliği onu için için yemiş.

Ve büyük kanyondan güneşe son bir kez daha bakıp kendini boşluğa bırakmış.




04.08.2001