Bu sen misin, nasıl, anlamadım?
Olmaz artık eski ben değilim
Gözlerini öyle yapma sırası değil
Hem artık o şiir seni hatırlatmıyor
Sana okumuştum hatırlasana,
O adamın ikimiz için yazdığı
Hem artık ben ben değilim
En fazla kırık bir kalp ve hüzün...

(Bak ben sana okuyorum bu şiiri
Gözlerinin emsali yok biliyor musun?
Daha nasıl söyleyeyim bilmiyorum
Anlasana işte seviyorum
Sazım şahit, sesim şahit....)

O zaman yıldızlar daha mı parlaktı?
Daha mı çocuktum, daha mı yalnızdım?
Ama şimdi artık değil uykusuzum
Geceler daha karanlık daha yorgunum
Hem artık o şiir seni hatırlatmıyor
Sana okumuştum hatırlasana

(Bak bu senin gözlerin var ya
Ne denir bilmem ki bulamıyorum
Elim ayağıma dolanıyor
Bir damla gözyaşı anlatır mı?
Anlatamıyorum işte anlasana
Nasıl diyeyim daha?
Ellerim şahit
Tellerim şahit.....)

Bu sen misin şimdi gerçekten sen misin?
Yüzünü göremiyorum yaklaşsana
Ellerin gene o ellerin mi?
Gözlerini öyle yapma sırası değil
Değil artık eski ben değilim
Ansızın gece oluyorum
Yapayalnız sokağa dökülüyorum
Sana okumuştum hatırlasana
En fazla kırık bir kalp ve hüzün..

(Daha ne diyeyim anlasana
Seni dünyalar kadar, seni ekmek gibi
Bak ben sana okuyorum bu şiiri
Gözlerinin emsali yok duyuyor musun?
İçim git gide daralıyor
Bu ne biçim işkence nasıl tutsaklık,
Çiçeğe su verir gibi seni
Nasıl denir bilmiyorum
Gözlerim şahit
Gözlerin şahit.....)

Yok bu sefer eminim hayır
Hem artık o şiir seni hatırlatmıyor
Gecelerim çok karanlık göremezsin
Ellerini çek sana söylüyorum
Üşür ellerin dokunma, sana diyorum
Artık tenhayım sessizim anlasana
Anlasana bu Hüzzam sana ağır....

(Nasıl anlatsam bilmem ki
Bak ben bu şiiri sana okuyorum
Baştan ayağa “sen” im yalan mı?
Seni su özler gibi, berrak ve serin

Mânada güzel, ruhta güzel, tende güzelsin
Ey sevgili sen elde değil, bende güzelsin...)

Olmaz şimdi ben ben değilim
Hem göremiyorum yüzünü yaklaşsana
Ne sazım ne sesim şahit artık
Ne ellerim ne gözlerim
Ansızın gece oluyorum
Yok bu sefer eminim hayır
Çek ellerini sana söylüyorum
Artık o şiir seni hatırlatmıyor
Hani okumuştum sana
Tutsaklığımı görmüyordu gözlerin
Gözlerini öyle yapma sırası değil
Ne Nehavend ne de Kürdilihicazkar
Tenhayım artık, sessizim anlasana
Artık hep Hüzzam ve sana ağır,
Hem artık o şiir seni hatırlatmıyor
Sana okumuştum hatırlasana....