Ah güzelim yazık sana.
Seni cüzdanlarında taşıyacaklar.
Solmuş bir resmin kalacak;
kaybolan yıllarla nikah cüzdanında...

Ah güzelim yazık sana.
Baharla açacak bir goncayken,
çiçekçi vitrinlerini süsleyeceksin,
demir makasla kesecekler damarlarını.

Kendi ayakların olmayacak hiç.
Yazık sana güzelim,
bedenin sessiz kahkahalara sürünecek...

Hayatın başkalarının arzuları olacak.
İmrenerek bakacak gözlerin,
cesaretli ve onurlu çocuklara...
Işıtmayacak geceni, gündüzünü
rüyalarından sızan aydınlık.

Yazık sana güzelim...
Onurunla ölebilirdin belki,
bu karanlığı içmektense.
Yazık sana...
Eksik ama mutlu yaşabilirdin belki,
olmaktansa kokuşmuş günlere meze,
ve her gün her saat ölmektense..