bütün kentler tanır beni
ben her kesi...
hepimiz bir yalnızlığız
hepimiz bir yalnızlıkta
ve her kes sensin aslında
ya da ben...

bütün zamirler ikinci tekil
ve zaman
hep durduğu yerde cümle içinde...
oysa
el deymemiş bir karanlık isterdim
tek bir yıldız bile olmamalı gökyüzünde
geceyi gece yapan karanlık,
ve ben bir ateş böceği olmalıyım

belki de bir adada
yalnızlığının farkında olmadan...
kimbilir kolomb'un biri çıkardı
keşfederdi yalnızlığını adanın ve ben keşfederdim bütün yalnızlıkları...

sen yoksan
ben bir ateş böceği olmalıyım

hiç bir rolüm olmamalı
hiç bir sahnede
ben bağlandım mı hiç bir imza bağlamamalı
ve sevdim mi yüzüğümüz bile olmamalı
hiç bir ülkenin vatandaşı olmalıyım
ya da hepsinin...

ışığın boğduğu kadar kamaşmaktayım şimdi
ve toplumsal kefeni giydirilmiş,
sadece rol icabı yaşamaktayım
oysa
sen yaşama karşı duruşumsun,
sen benim isyan ateşim
ve
meydan okuyuşumsun dünyaya...
sevgim mavzer ;
namlusunda aşk fişeği
ve biz namlı savaşçılarıyız bu destanın...

sen yoksan
el deymemiş bir karanlık olmalı
tek yıldız bile olmamalı gökyüzünde
geceyi gece yapan karanlık
ve ben bir ateş böceği olmalıyım
ve ben bir ateş...