ï¿½zEdebiyat - ezgi UMUT - Ayna Ayna Anladï¿½m ki Herkes Yalancï¿½ Bu Dï¿½nyada

AYNA AYNA ANLADIM KÝ HERKES YALANCI BU DÜNYADA

            Gözlerin kalbinin aynasýydý, öyle sanýrdým… Ve kendimi görürdüm orada, bakýþlarýnla her buluþtuðumda. Kendimi gizlemeden, olduðum gibi, neysem o olurdum karþýnda; saklayamazdým kendimi yüreðinin aynasýnda kendimi görürdüm, en sevimsiz yanlarým bile yansýrdý ama beni yansýrtdý gözlerin, ben öyle sanýrdým, kendimi senin bana yansýttýðýn gibi görürdüm…. Gözlerin içinde kayboldukça aynanýn ortasýnda daha önce hiç yaþamadýðým o bahar sabahlarýnýn tazeliðini bulurdum içimde, yaþama sevinciyle týka-basa, canlanýrdým; kýpýr kýpýr olurdu duygularým, yüreðimin dallarý tomucuklanýrdý patlamaya hazýr; gülümserdim hayata, aþka, dostluða, güneþ gibi, koskocaman, sarý-sýcak bir gülümseme olurdu dudaklarýma yayýlan……

Dedim ya, gözlerin kalbinin aynasýydý….. Sýcaklýðýný yansýtýrdý ayaz kýþ hüzünlerimi kovalayan; hassaslýðýný, kelebeklerin kanatlarý narinliðinde ya da eþsiz düþünüþlerinin bir sýrça fanus inceliðinde… Gözlerinin yansýttýðý ýþýk aydýnlatýrdý sabahý hiç olmayacak sandýðým karanlýk gecelerimi, sabahlarýma gözlerin doðardý….. El deðmemiþ kýrlar yayýlýrdý bakýþlarýnda hayata, hayatýma; keþifedilmemiþ yerler, tadýlmamýþ duygular, yaþanmamýþ zamanlar….. Gözlerin bilinmezi bilinir, görülmezi görünür yapardý….. Gözlerin yansýtýrdý yüreðini, öyle sanýrdým; sözlerin desteklerdi gözlerini inanýrdým… Gözlerin……. Ýnanmaktan korkmadýðým tek gerçeðimdi…..

Gözlerin kalbinin aynasýydý, ya da ben öyle sanýrdým… Bir gün bakýþlarýnýn yere eðilmesine tanýk olduðumda kýrýldý inançlarým… Kýrýlan her bir parçada sanki bir yaným terk etti beni ve aynanýn arkasýndaki sana hiç benzemeyen gerçekle karattý yüreðimi.. Gözlerin kalbinin aynasýydý. Buna yürekten inanýrdým…. Oysa gözlerin gerçek varlýðýnýn yalancýsýymýþ, yazýk ki farkýna vardým… Bir þeyi daha anladým; “ Ayna seni sana iki þekilde gösterir: Ya görmek istediðindir aynadaki yansýman; ya da bizzat kendindir, gerçekliðini yalanlamayan….”

            Gözlerin yüreðinin aynasýydý; görmek istediklerimdi sunduðun güzellikler, görmemi istediðindi, ben o aynada yalanlarýný gördüm; oysa ayna gerçeklerin elbet bir gün yansýmasýydý, bunu anladýðýmda sen kendi yalanlarýnýn yansýmasýnda öldün….

            Þimdi tam karþýsýndasýn aynanýn… Yanlýz sen varsýn ve aynadaki varlýðýn.. Kimseye deðil, yanlýzca kendine dürüst ol; o zaman ayna sana görmek istediklerini deðil, gerçekte ne olduðunu gösterecektir! Ve þunu unutma : En pembe yalanlar bile en can acýtý gerçekler kadar etkili ve deðerli olamaz!!