Akbabalar misali,üþüþtüler üstüne,
Kayboldun koca kentte,þirin ve sefil çocuk.
Hadi þimdi yemin et,gençliðinin üstüne,
O mahçupkar edanla,yeniden eðil çocuk.

Ne ekmeðin tadýný,alýverdin damakta,
Ne bekleyen oldun sen,ne beklenen uzakta.
Ha düþte bulmuþ ölüm,seni ha bir tuzakta,
Dünya zaten bir tuzak,bunu böyle bil çocuk.

Bir bedeldir,ruhumu erittiðin damlalar.
Bu sebepten her gece,ýrayýp kaybolmalar.
Belki birgün gelir ki,seni herkesler anlar,
Yine sen sevgiyle gel,içime seril çocuk.

Bu soðuk gecelerin,bekçisi öz ellerin.
Sanki ellerin soðuk ve tutulmuþ dillerin.
Hangi umuda kaydý,yine gözbebeklerin,
Silemez gözyaþýný,bendeki mendil çocuk.

Kötü Ýçerik Bildir
Gerekçe: Okumuþ olduðunuz metnin ÝzEdebiyat Yayýn Ýlkelerine aykýrý içerik barýndýrdýðýný ya da baþka bir sorun içerdiðini düþünüyorsanýz lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktýr ve en kýsa zamanda editörlerce incelenecektir.

Söyleyeceklerim var! Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor? Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler. Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.

 

---

ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

---