Sensiz sonsuzluğa uzatıyorum ellerimi,
gözlerim alacakaranlığa saplanıyor.
Hareketsiz kalıyor tüm bedenim,
buzullardan bir parça oluşturuyor her zerrem.
Vücudumun giderek kaybolduğunu hissediyorum.
Sonra, gözyaşlarıma hakim olamıyorum.
Bir umut var yüreğimde,
karanlık kentin boş sokaklarında
ellerimde küçük bir umutla yürüyorum.
Unut beni sevgilim diyorum sana
sen unutsanda ben unutmuyorum.
Bu kent bana küskün sevgilim,
her gece benim için sanki,
her çığlık bana,
her yakarış ALLAH'a
bu kent bana küskün.
Her yıldız benim için kayıyor sanki,
deniz benim için hırçınlaşıyor.
Bu kent bana küskün,
sen bana küstün,
ben ise sensizliğe.