sen yoktun...
ben günlerce aylarca ağladım
hep acı çektim, inledim
şiirler, yazılar yazdım
sıcak yaz günlerinde,
ve dört mevsim boyunca...
sen yoktun...
çaresiz ve yalnızca kıvranıyordum...
mutluluğu arıyordum ama nerdee!
çünkü sen yoktun...
huzur yoktu, sevgi yoktu.

seni arıyorum bir yıldır
herkesde, her yerde...
ama bulamadım seni kimsede!

yeniden aşık olmaktan çok uzağım,
neşeden, mutluluktan vazgeçtim artık
çünkü sen yoksun...

sevinci bırakmıştım, sen beni bıraktığında
yalnızlıktı beni o zamandan beri bırakmayan
gel de kurtar beni yalnızlıktan!
ah biricik aşkım, birtanem, prensesim!
sevince boğ beni, kurtar yalnızlıktan!