:: Kanlı yenilginden sağ çıkarsan şayet, bil ki ben ş
Gönderen: yeşim kırlı / İzmir/Türkiye 11 Aralık 2005
	Bu yüreğe sen değil, sensizlik sığmaz! Küflü kış uykularından uyanmışken bir kere, inadıma sarılıp sen yerine, uyumam artık, sen kokan çarşaflarda! Ben tut(a)mazsam kolundan gitme diye, bil ki seni bu şehir tutar…

:: ...
Gönderen: Mehmet Aydin / Ankara/Türkiye 31 Ağustos 2005
	ah Minel aşk . ah...

:: ve perde
Gönderen: koray / Ankara/Türkiye 7 Nisan 2005
	sevgili dostum, eger hayat bir kumarsa ve elinde iyi kagıdın yoksa blöf yap. son şansındır bu, zaten elindeki kağıt kazanmaya yetmez. sen mutluluğu arama o zamanı geldiğinde seni bulur, sadece sabret. özledim seni.kendine iyi davran

:: ...
Gönderen: Özgecan / Ankara/Türkiye 5 Nisan 2005
	ve alkışlar... ve perde... şimdi çık istersen küflü geçmişin labirentinden... sağım-solum-önüm-arkam... elma dersem... armut... kar kokusu var güneşin teninde... birbirine düğümlediğin ağaç dalları taşımıyor hayat salıncağını... düşme.. susma.. kırdırma kalemini yeşil heveslere......

:: Figan1
Gönderen: Sevil Duha ERKEN / İzmir/Türkiye 27 Mart 2005
	Bir kez daha cevapladım Figan neydi? Sağlık size ki son olmasın..

:: şiir
Gönderen: nida karaçizmeli / İstanbul/Türkiye 26 Mart 2005
	alt dudağı, üst dudağın hafif üstüne çıkartma.Aşağı ve yukarı başı sallama. Dönüp bir daha okuma. Keskince kirpikleri kenetleme, gözlerini açtığında bulanık görme etrafı. Pencereleri kapatıp, kokusunu kitleme güdüsü. Bu olsa gerek. Saygılarımla.

:: BIRAK EKSİK KALSIN!!!
Gönderen: Burcu Yıldızer / Ankara/Türkiye 25 Mart 2005
	"Çıkmaz bu harita bir ülkeye farkındayım... bırak (E).k.s.i.k K.a.l.s.ı.n!!! " Sessizliğin hüküm veriyor Ankara gecelerine. Derin bir boşluk adının kazındığı beyinlerde. Biliyorum ki ağlamayan erkek çocuklarından değilsin artık. Yüreğinin coğrafyasında istenmeyen bir ayrılık. Telefonun da uzun bir meşgul tonu...Nereye kadar götürebilirsin ki, kendine inandırdığın yazgının sonuçlarını? Sorarım canım arkadaşım, nereye kadar? Bırak miyadı dolsun çarşafta kalan kokunun, bırak onun hayatı yetmesin sevmeye...kaç defa öldürür de yeniden diriltir yazdığımız yazılar, bilmez misin? O yürek evet işte ordaki yürek, yeniden şiire batırdı yüreğimi, bırakır mıyım şimdi ben seni nefessiz sulara?!? Giderken bile bir kısık cümle dudak aranda...ve biliyorum; Yaşamın en onurlu izi bak tam oranda.