Nereden geldiyse aklýma bu gece bilinmez.! Son öykümü yazarken-hep kibrit kullanýrým oysa- Sigaramý bana verdiðin çakmakla yakmak geldi içimden.
Kutusun dan çýkarýp yaktým sigaramý,derken derin bir nefes. Þimdi ki zaman dan,geçmiþ zaman hakkýmý kullanmaya baþladým…
Hatýrlýyorum da öyle ani geliþen bir aþk deðildi bizimkisi. Yavaþ,yavaþ ve uzun sohbetlerin ardýn dan baþlamýþtýk biz bu aþka.
Yaþadýklarýmýz dan çok,hiç yaþayamayacaklarýmýzý konuþur,hayata dair kaygýlarýmýzý paylaþýrdýk.
Aklýmýza geleni cesurca söylerdik ama yine de içimizden söküp atamadýðýmýz kirli geçmiþimize parmak basardýk sohbetin bir yerinde, içimiz kanayarak susar teslim ederdik gecenin baðrýna bir günah kadar aðýr düþlerimizi.
“Bir lodos gerek; yeni bir tende vücut bulup, yeniden doðmak gerek ancak böyle sileriz bu kirlenmiþliði” demiþtin bana bir gece. Ýçimiz acýyarak suskunluk oyumuza devam etmiþtik.
Oysa her ikimiz de biliyorduk ki. Ýnsan geçmiþiyle gelir yaþadýðý en son güne.
Keþke. Ah bu keþkeler var ya, belki de insanýn tüketemediði tek umudu ve yeni bir fýrsat istediðidir Allah’ýndan..
Keþke silebilseydik kirli geçmiþin tortularýný ve keþke seni yeniden yaratma gücüm olsaydý. Keþke..Keþke..
Aldýðým notlarý okuyorum o günlere dair. Neler yazmýþým meðer. Sorular, sorularý çekmiþ binlerce düþüncenin kapýsý açýlmýþ beynimde ardý ardýna.
Þimdi anlýyorum ki biz bir tek þeye yenilmiþiz, Kirli geçmiþimize…