İçimi sergileyecek bir vitrinim olmadı hiç.
Bir seyyar satıcı kılığında sevdim seni hep.
Bu yüzden şehrin tüm caddeleri bilir aşkımı.
Seni mahalle aralarına bağırdım.
Kirli peştamalım anılarıma sığınak ,
Papatya desenli tezgahım hayatımın iskeleti.
Seni ,kimsesiz çocuklara bağırdım.
Cuma günleri Pazar yerine,
Akşamları lüks semtlere.
Gece gündüz çalışıp,
Kurtaracaktım güya icrada olan aşkımızı ya !
Nafile...iki zabıta el koydu tezgahıma.
Son taksitinle birlikte sen de gittin.
....
şimdi bir şaşkın kılığında seviyorum seni.
Ve şehrin tüm şaşkınları biliyor aşkımı.

Kötü İçerik Bildir
Gerekçe: Okumuş olduğunuz metnin İzEdebiyat Yayın İlkelerine aykırı içerik barındırdığını ya da başka bir sorun içerdiğini düşünüyorsanız lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktır ve en kısa zamanda editörlerce incelenecektir.

Söyleyeceklerim var! Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor? Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler. Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.

 

---

İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

---

Yazarın aşk ve romantizm kümesinde bulunan diğer yazıları...
	Anime Tarzı Gözlerin
Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
	Şair Üşümesi Kantar Ömrüm Azaldıkça Gövçek Şaşkın