Caným Ýstanbul



Günahým, aþkým ve tüm duygularým
Hayata dair, bütün bulgularým
Ani çýkýþlarým ve vurgularým
Hepsi sende saklý caným Ýstanbul

Mýsralarda, sevdiðim yari andým
Aþkýn ateþiyle ,kül olup yandým
Kalbimle, sana ve aþka inandým
Aldýn benden aklý caným Ýstanbul

Ne günler gördüm, ne aþklar yaþadým
Gül ve dikeni, birlikte okþadým
Cezam oldu, attýðým,her yaþ adým
Yanlýþ da, yasaklý,caným Ýstanbul

Geçmiþe yanýþým fayda saðlamaz
Biliyorum,kendi düþen aðlamaz
Gayri bu yürek, artýk dayanamaz
Ver, aldýðýn aklý, caným Ýstanbul

Ne güzel sözler,söylemiþ atalar
Ýnsan anlýyor olunca hatalar
Ne sözcükler yeter, ne de kýtalar
Mýsralar yasaklý caným Ýstanbul

Ýnsanlarýn gönlünde bir taht kurdun
Umutla gelindi her yandan yurdun
Suçlu dururken, sen suçsuza vurdun
Kim haksýz, kim haklý, caným Ýstanbul

Saf biri buldunmu,kaz gibi yoldun
Çakal'a bir bað,dürüste dað oldun
Kimi için, umut dolu bir yoldun
Garibe, yasaklý caným Ýstanbul

Ýnsan bir gün gelir,ve de hatýrlar
Der ki, anlatmýþ geçmiþi satýrlar
Ve açýklanmayan,o gizli sýrlar
Mýsralar da saklý caným Ýstanbul

Herþeye raðmen,yine sevenler mi ?
Taþý topraðý altýn diyenler mi ?
Yoksa, hayaller ile gelenler mi ?
Kim haksýz,kim haklý,caným Ýstanbul