ı
bir sapakta kalmış
ağlayan kadın,
seni zor buldum
bahara açan bir çiçeğin renginde;
tam da menekşe..

ıı
gözlerin../
ah gözlerin
daha dün aktı gözlerime
Defne'nin gözyaşları gibi
Antakya'da döküldü tüm hüzünlerin..

beni yollara düşüren neydi
deli deli
oynaşta ellerin
her ayrılık öncesi parmakların dansta

saçlarında tutuştu şiir
dinleniyorum sesinin renginde
hece hece

yeniden doğuşun sancısı
yorgun bir gülüşün doğurgan yüzü
bu aşk değil de
ya ne

ııı
sokul koynuma
tutuşsun tüm zamanlar
gecenin renginde ay'ım ol
şafak vakti doğan güneşim

yüreğimi ısıtıver
ben aşka yetimim

Haziran 2005
Antakya/Harbiye

Hikmet Karakuş




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.