Koşmak istersin sevinç çığlıkları seninle beraberken. Koşarken hissedersin yağan mutluluk damlalarının yüzüne çarptığını. Arkana bakmak istemezsin, çünkü baktığında gördüklerin seni geriye doğru adım attırır diye korkarsın. Seni bekleyen ve sana ihtiyacı olduğunu bildiğin onca kişi varken gitmek sana çok zor gelir. Onlar senin onlardan kaçtığını düşünürlerken, sen bunu bile bile kaçmayı tercih edersin ve bu yüzden kendini çok suçlu hissedersin.
Ama önünde duran ve senin ona ihtiyacın olduğunu bildiğin şey mutluluktan başkası değildir. Sen mutluluğu tercih edersin ve arkana dönüp bir kere bile bakmazsın. Arkanda kalanlar sana acı verdiklerinin farkında değillerdir ama sen bir gün bunun farkına varacaklarını biliyorsun ve seni avutan tak şey de bu oluyor. Onlar sana seslenseler de sen onları duymazsın. Unuttuğun bir şey var: Nereye kaçarsan kaç onlar hep seninle senin kalbinde gelecekler