İzEdebiyat - Meltem - Uyku Üşümesi

İçimde gereksiz bir huzur vardı bugün.
Yağmura eşlik eden bir korkusuzluk.
Kavuşmaların bitişlerine gebe oldu hayat.
Yağmur damlalarındaki tatlı sert muhabbetler...
Benim için gereksiz olan zaman,benim adıma bir güzellik yaptı bugün.
Yağmurlara karıştırdım gözyaşlarımı.
Doğru zaman,doğru yer metodları vardı hayat derslerinde.
Derslikler soğuktu,bir o kadar da ıssız.
Benim içim donmuştu deniz kenarlarında.
Kumsallarda kum bitmiş,gözlerimde yaş...
Elleri tükenmiş annelerin.
Baş ağrıları tutmuş.
Ağrılı insanlar çok üşürler.
Üşümüşüm ben de.
Anlatamadıklarıma yanmışım.
Yağmur damlaları içime işlemiş sonra.
Benim adım,olmuş hüzün.
Yaşlar yaşlanmış hep.
Karşı kıyının ışıkları yanmış;ben uyumuşum...

Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.

İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.