Ýþte göðün mavisi çekiliyor, içimdeki umutla birlikte. Dünyamý karanlýðýn yorganý örtmüþ. Kitleler
uyuyor içimde, fertler uyanýk... Þoktayým... Yaþam bir boþluktan ibaret kalmýþ gözümde... Nefes
aldýkça büyüyen büyüdükçe beni yutan bir boþluk... Düþüncesine bile tahammul edemediðim bir
dehþet... Beynime saplanmýþ iki kelime; cinayet, intihar...
Ancak bir dönem gelecek, sen de yalnýzlýðýn yorgunluðunu hissedeceksin. Sinsi ve yalnýz susuþlarda
kaybettiðin benliðini, umutsuzca arayacaksýn bensizliðin bulanýk sularýnda. Sonu hep kendi iç
hesaplaþmalarýnla biten, asla temizleyemeyeceðin bir suçun gizli kahramaný olacaksýn. Ýþte o zaman
yalnýzlýðýný öldürmek isteyeceksin. Ancak senin gücün öldürmeye katil olmaya yeter mi?
Ýþte ben, dublör kullanýlmayan bu sahnelerin baþrol oyuncusu olarak kazandým kendi benliðimi ve
bedenimi... Ya sen..?