doğrular ve yanlışlar kızartıyordu gözlerimi
herşeyin yenilmesini istediğim bir savaş içinde
bir türlü düşmüyordu karanlık-gece
ve bitmiyordu ışıklar
çaresizlik dolu keşke'lerle
hep yorgun ve de üzgün

sonunda susarak ölmeyi öğrendiğimde ya da
pişmanlık dolu gözyaşları dökerek
kalbin(in) üzerinde körebeler oynadığımda
biliyordum biliyordum biliyordum ben
sınırları konulmamış bir kalbin
başına nelerin geldiğini
ve başlamadan biten günleri
biliyordum,görmüştüm hepsini

başlamadan biten günler için bu ağıt da
''hayaldi...'' dediklerimi bölüştürüyorum güvercinlere
biriktirdiğim düşler dönüyor bir-bir geriye
dinleniyor ışık,dinleniyor kalbim
alışık olmadığı bir mutlu-sen içinde

'bırakmamalısın' demeli belki bir de
atıyorum içimdeki karaları
susmamalısın ve lütfen
vedalaşıyorum mevsim ile
'ben' ile

yorgun dilim
yorgun bütün bir kıskanç-hırs
ve sen-ben-onlar yorgun

fırlatıp çivileri, fırlatıp aynalara
yüreğimi ağrıtan
bütün bir 'zamansızlık' ile yürüyorum

rkn