Seni beklerken gecenin ýslýðýna sattým kulaklarýmý
kar aðladý gök yüzü
kýþýn sevmek böyle olsa gerek
........diye düþledim hep

ve kabulu ütopya olan dualarýma düþtün
ütopyalarýma senide ekledim,
kendimden çýkartýrcasýna

çýkaramadým seni kendimden
ruhumu teslim etmeye cesaret edemedim
yemedi ýslanan hayallerim..../ yemedi! !

aniden ahlara düþtü ismin
halbuki dualarýmdaydý adýn
sigarasýzlýk hiç böyle vurmadý baþýma
geceyi çektim ciðerlerime
izmaritlerim oldu yýldýzlar
sensizliðe efkar bu olsa gerek

yine çaresizliðim oldu kýþ
üþümekle kaldým sensiz ayazlarda
bahar ýslanan umutlarým oldu
yaz beni býraktýðýn yýl
o yüzden hiç özlemedim sýcak iklimleri
seni özledim hep...
bir ütopyanýn içine gerçeðimden dalar gibi sinsice

inceldi ruhum iyiden iyiye
aþk törpüledi hayallerimi
hislerime vurdu hüzünlerin dalgasý
aþk böyle mi anne
neydi kitaplarda okuduðumuz

böyle deðildik ya
ne oldu süt kokan hayallerimize

daha býyýklarý terlemeden
ayrýlýðý tanýyan çocuk
söyle
söyle........
ölümden var mý farký........