Geçmiþi özlemek, özleyerek yazmak, bazen yazdýklarýný da özlemek... Özlemek iþte herþeyi, heryeri belkide herkesi özlemek. Özlemek neydi? Ýnsan neden özlerdi? Neden?
Kendime sorsam da, bir türlü cevap gelmiyor. Ýnsan özlerde acý çekmeyi niye özler? Ýþte sorular zincirinin en kilit noktasý burasý. Bide özlediðin þeylerin geri gelmiyceðini bile bile özlemek de ne demek oluyor. Ýþte ben bir türlü bunu da anlamýyorum. Yok iþte özlesende yok özlediðin özlemesende. Giden çoktan gitmiþse, giden gittiði yerde, yanýndakiyle çok mutluysa, gidenin gelmeye niyeti yoksa, gelsede yarana çare olmayý düþünmüyorsa acý çekip, eline çayýný alýp, karýn yaðýþýný seyrederken aklýndaki tek ismin onun adý olmasýnýn anlamý ne? Onu özlemenin anlamý ne? Ama bunu yalnýzca ben biliyorum, yüreðimin bundan haberi bile yok. Aslýnda yüreðimin unutmamasýnýn sebebide birazda benim galba. Hafýzamda barýndýrdýðým bir kaç fotoðrafla unutmasýna izin vermiyorumki.Ama ne yapiim bir türlü yýrtp atamýyorum o fotoðraflarý beynimden.Sonrada kalbime kýzýyorum ne özlüyosun onu diye? Biliyorum artýk saçmalýyorum fakat elimde deðil, cevap hiç bir zaman olmasa da, sorular içinde bir gram dahi mantýk kýrýntýsý bulundurmasa da, o gelmicekte olsa , o kýymet bilmeyen de olsa ben onu da, onu gördüðüm her aný, her yeride akýlsýzca özlüyorum iþte. Bunu kalbimden saklamaya da çalýþsam böle kar yaðýnca arkadanda müzik çalmaya baþlayýnca bide defteri kalemi gördüm mü tutmýyorum kendimi baþlýyorum içimdekileri kaðýda dökmeye, zaten yüreðim dünden razý baþlýyoruz hatýrlamaya, hatýrladýkça özlemye, özledikçe aðlamaya. Ama filim kopuyor birden. Soruyorum kendime ne zamandýr aðlýyorsun onun için. Tabiki de unutmadýn diymi ben sitem ederken yüreðim onu ilk gördüðü anýda dün gibi hatýrlýyor iþte. Bak diyorum seneler geçti sen hala onun için üzülüyorsun biþe deðiþiyor mu? Hayýr.Peki diyorum deðiþeceði var öý? Cevap yine ayný. Tabiki hayýr. Diyorum ki kendime ne olur bu kadar aptal olma tut acý çekmekten yorulmuþ yüreðinin elinden unut onu. Seni býrakýp gideni, son kez bile olsa seni görmeye gelmeyeni, sen aðlarken güleni, bide üstüne seni dünya aleme suçlu ilan edeni, unut iþte unut artýk onu , özleme bile. Çünkü özlenmeyi bile hak etmedi. Bakýyorum da kendime biraz olsun mantýklý biþeler düþünmeye baþladým galiba hatta hazýr baþmýþken devam ediyorum diyorum ki kendi kendime ama yine yüeðime bakýyorum boynu bükük melül melül bakýor o da bana diyorki aþk iþte aþkta mantýk mý arýyorsun sen?Ama artýk vakti geldi onu içimde öldürmenin, o fotoðraflarý yýrtýp atmanýn. Ben diyorum bu son treni de kaçýrmadan tutup yüreðimin elinden gitsem gerçek mutluluða. Þimdi siz beni baþardý ,öldürdü onu sanýyorsunus diymi? Sanýrým daha almam gereken çok yol varký çünkü içimden bu bindiðim son trenimde onuda olmasý için yalvarýyorum allaha...