ç o r u h

yürür ayışığında gölgelerin üstüne
öfke ve kin giyinmiş
üçgen gözlü deniz kızı rüyası
özlem üfleyen imge kuşudur
ayaklanır uyuşan fısıltılar
kartallar türküsünü duyar göğün dibinde
dünyanın suçlu suları orda akar


bir gün o dağları çökertmeye kararlı
sudan öfkesini kayalara tokatlayan
yılancık çıkarmış üstünde titrer köprüler
kıldan ince köpükten durudur ecel
su olmanın akar öfkesinde
pusmuş korkudan denizlerin hantal göğsü
martısız balıkları çılgın delihanedir çoruh...


tulum sesiyle dalgalar siler gözünden uykuyu
bir ağ takılır kabuksuz yaralarına
yosunsuz başına ağrı düşer
hain kurşunlardan kalma

kamış köklerine meze sularıyla
uysal iflaslarda ülkemin karasuları
onda terli damlalarıyla yorgunluklar
duş almış kurtuluş yürüyüşüdür
güzel ümitlerin delikanlısıdır çoruh


vahdettin yılmaz