DÜŞ GİBİ GERÇEKLERİN ŞEHRİ

Her insanı umutla çağıran bir dünyadır İSTANBUL.Belki hayal- lerin şehri,belki sevdaların…Nice aşklar bilirim sana dair.Aşk dedi- ğimde sana olan tutkusu insanların.Bir kuş misali çırpınıyorum havada.Bir damla huzur bulmak için yahut da sonsuz bir arayış için.İstanbul uçsuz bucaksız bir gökyüzü olmuş.Ben ise kanadı kırık bir kuş vuslat ise hep uzağım da kalıyor.Ayağım sendeliyor . Havada bir kaç takla attıktan sonra düze iniyorum.Ve yine kanat çırpıyor- um.Hiç bitmiyor umutlarım.Umutsuz insanlar için bir çıkmaz olan sokaklarını aşıp da gökyüzüne vardığım da hem özgür oluyorum,hem mutlu.Bilmezdim önceleri sensizliğin bir ölüm olduğunu.Bilmezdim seni sevmenin bir ömre bedel olduğunu İstanbul.Şimdi bir bekleyiş sardı beni umutsuzlukların vurgununda.
Duygu yüklü bir gemidir İstanbul.Her limanı hüzünlü,her limanı kederlidir.Bir çok kişi yakalamak istedi bu mutluluğu,kimi tam tuttu tutacak bir sevda bulaştı gönlüne.Saldı uykusuz gecelere..İstanbul şiir gibi…Sevda gibi…içine içine işle insanın.Kaçmak ister korkar bağlan maktan ama nafile,her kaçan kovalanır.Her seven sevilir.Bende seni sevdim İstanbul,esirin oldum.Sürgündeydi gönlüm sen çıkana kadar nazlı şehir.Şimdi kalbimde bir heyecan dalgası var.Sebebi sen,çaresi sen…
“Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.”yada “İstanbul bin kocadan arta kalan dul bir bakiredir.” Bu güzel sözler senin için İstanbul.Senin için döküldü bu NECİP FAZIL’IN,TEFİK FİKRET’İN gönlünden satırlara.Meğer bir şelale gibi çağlamışsın,kurumuş kıraç gönlümüze.Şimdi yeni filizler veriyor,yeni yağmurlar yağıyor o mavi gözlerinden…Ve senin gözlerini kapayışını izliyorum gündüze .Gök- yüzü yavaş yavaş kapanıyor.Ve kızıl bir akşam güneşinin tonusu düşüyor yorgun sularına.
İstanbul da sonbahar başka yaşanır.Sonbahara soyunur ağaçlar, gökyüzünü bulut kaplar,bazen kaşlarını çatınca gökyüzü ağlamaya başlar,o kadar acı doludur ki ağlayışı insanlar kaçışır,bir damlası yüreğime düşse eritir.Bitmiyor senin vurgunların İstanbul.senden uzak, senden yoksun…
YAŞAMAK ÖLÜM SENDEN HABERSİZ