Kara kaplı bir defter yazdım; hatıralardan oluşan
Kutsal bir emanet olsun diyedir sevdalıma
Kurumuş o gülü de koydum içine sayfa 40 da
Gelinlikle kurduğun hayallerini de sardım oraya

Umutlar gerçek olmadı yaşasınlar hep içimde
Gülüşler içten değildi belki ağıt olmuş dilimde
Kokumu alamadığın beni aradığın her gece
Sayfa 40 ı aç kurumuş o gülü sürdüm tenime

Fark etmişsindir her seneye bir numara verdim
Sakın küçümseme beni seni ellere gelin ettim
Yeşil gözlerim kapansa da ölümüne seveceğim
Güneşin her battığı ayın her parladığı her gün öleceğim

Adını söylemek 40 sayfa yazmaktan daha zor
Seni ne kadar sevdiğimi kabirde 40 bine sor
Aşk dediğin kalbimde 40 yıl yanmış kor
Gördüğün her rüyayı kavuşacağımız mahşere yor