güçlenmiþ dertleriz biz,
en yakýnýmýza dönsek bile kendimizi görmeyiz.

hani bir fýkra anlatmýþtým ya sana
yalanlarla yaþayan her insanýn
mutlaka gerçeklere ihtiyacý olduðuna dair
sanki o fýkrayým þimdi
içime dert olup durur söylenmesi insanlarýn

çok uykum var, biliyor musun
biz sanki uykusunda gezenleriz çaðýmýzýn
çünkü elimizi yüzümüzü yýkamamýþýz henüz
kurtulamamýþýz girift esaretinden rüyalarýn

bekleyen trenleriz biz
hiç yola çýkmamýþ, yolcularýyla bekleyen
alýþmýþýz beklemeye
ve hep yolcularýn bizi götüreceðini düþünen
garip bir tren...
sinmiþ hisleriz biz sadece
çünkü yetkimiz yok þimdi ölüme
iþte o en büyük güce...