Gün geceye çalmakta
ve ben hayattan bir günü daha tüketmekteydim
umutlarım savaş yeri sonrası
kan kokan yıkıntılar gibiydi
ve ben bir savaşı daha malup bitirmiş
yorgun savaşçı ..

Yaşadıklarım rüyamı yoksa hayatın kendisimi ?
anlamaya çalışmak için gözlerimi kapatıyor,
gözlerimi her kapattığımda canımın acısıyla kendime geliyordum.
acıyor, acıyordu ...

Ne vakit yaptım kendime bunları
yada ne vakit harcadım yüreğimi
aslı yoktu aşkların
sadece suretiydi ortada kalan..

Artık yoruldum..
kan kokusu sabahlar yordu beni
suretine bürünmüş aşklar..
elvedalar ve merhabalar ..
her elveda bir merhaba derdik ya,
artık merhabasız bir elveda benimkisi

Son bir savaş, son bir kurşun
son bir çığlık ..

son kez çek silahını
ve yapabildiğin en iyi şeyi yap
vur sırtımdan giderken..
elveda ...