Bir ýþýk,
Gökyüzünde yýldýzlar,
Ay hilal ay,
Bir yerlerden müzik sesi
Ezan sesine karýþýyor.
Otomobil seslerine,
Sessizliðin sesine.

Bir ýþýk,
Her evde baþka bir dünya.
Kimisinde barýþ,
Kimisinde savaþ,
Kendinle.
Yada karþýndakiyle.
Her bir dünya,
Kendini yaþamanýn,
Sessizliðinde.

Bir ýþýk,
Bir kentin sesini duyuyorum.
Kaderiyle baþ baþa bir kentin.
Sen oralarda bir yerlerdesin.
Belki de
Elimi uzatsam
Saçlarýna dokunabileceðim.
Belki de yoksun.
Benim dünyamda bir yerlerdesin.
Sessizliðimin orta yerinde
Baþ baþayým seninle
Kentin orta yerinde.

Bir ýþýk,
Kahkaha sesleri getiriyor.
Gerçek mi yalan mý,
Belli belirsiz kahkahalar.
Milyonlarýn içerisinden.
Rüzgarýn sesiyle birlikte.
Belki de mutluluðun sesi.
Kentin derinliklerinden,
Kendi halinden
Memnunluðun
Kendine yeterliðin
Buruk bir sevincin.

Bir ýþýk,
Bir aðlamayý getiriyor.
Ýçin için yürekten,
Hýçkýrýklarla,
Bir kaybediþin,
Bir kaybediliþin,
Acýnýn sesini.
Geri dönülemeyiþin
Bir ömrün bitiþinin.

Bir ýþýk,
Karý koca kavgasýný getiriyor.
Yoksulluðun,
Bitirdiði bir sevdanýn.
Son çýrpýnýþlarýný,
Yok oluþunu.
Yerini kin ve nefrete býrakýþýný,
Çekilemeyiþin oyuna giriþini.
Vurulup çekilen
Bir kapýnýn sesini.

Bir ýþýk,
Televizyon karþýsýnda,
Konuþmayan yüzleri getiriyor.
Artýk hiç konuþmayan,
Paylaþmanýn sadece ekrandaki yüzünü.
Havadan sudan,
Birkaç sözcüðü,
Ýnsan olmanýn yok oluþunu
Ýnsan olmamanýn geliþini.

Bir þýk,
Hayata ilk adýmlarýn.
Sahte bakýþlarýný getiriyor.
Gizlenen yanlarýnýn,
Her iki insanýnda...
Ýlk dokunmanýn,
Ýlk olmanýn,
Ýlk alýp vermenin,
Ýlk kendinden geçmenin,
Doruklara týrmanýþýný.

Bir ýþýk,
Makam için yalakalanan,
Olmadýk iltifatlar eden,
Partilerden birini getiriyor.
Demlenen damlarý,
Çaylar gibi.
Dereler gibi çaðýldayan,
Þen þakrak hatun seslerini.
Ancak,
Alabildiðine sahte ve ikiyüzlü.

Bir ýþýkta,
Seni getiriyor.
Özlem dolu gözlerini,
Gel diyen bakýþlarýný,
Çaresiz bekleyiþini,
Umuda yolculuðunu,
Nerede koparsayý,
Ýþte seni getiriyor.
Rüzgara binmiþ seni.