ANNEM

Bugün her günden daha çok hissettim gideceðimi.
Yýllarýn yorgunluðunu acýsýný içine sýkýþtýran can içim annem, ne kadar onurla duruyorsun ,ne kadar güçlü, ne kadar temiz ne kadar güzelsin...
Gitmenin aðýrlýðý omuzlarýmdan ayak uçlarýma kadar indiði þu vakitler , sensizliðe atýlan ilk adýmýmýn bana ne kadar acý verdiðini cümleleþtiremiyorum...Evimin olmasý, eþimin olmasý ve ileride çocuklarýmýn olmasý mutluluk verici bir teselli herkesin dilinde dolaþan bir teselli sadece
Þahlanan içimi bastýrmaya çalýþýyor.. Yerini dolduracak bir taht yok oysa
can içim annem yerine koyacak hiç kimsem yok benim…
Sana olan tarifsiz sevgim tarifsiz hüznüm ...Daha dün sokaklarda oyunlar oynayan ben ve her yeniliþimde zafer elde etmiþ gibi yüreðine saran can içim annem ... Þimdi sen söyle bana bu küçük kýz çocuðu yine yenilse hayata zaferle karþýlayabilirsin deðil mi annem hiç þüphesiz koþulsuz her daim yanýmda olacaðýna tek gerçek ölüm kadar gerçeksin biliyorum can içim...Þuaný þu dakikayý anlatabilecek gücüm olsa keþke satýrlara sýðdýrabilsem seni ...Ve tanrýdan yine tek isteðim olan canýmdan can katabilsem sana ...
Kopuyoruz sanýrým bu zor kararý nasýl almýþým ben Ýçim acýyor annem her kýzýn Kaderidir göcüp gitmek Bu gitmek çok zormuþ Annem Bir sen anlarsýn bu satýrlarý bilirim Bir sen kýzmassýn bana Bir senin yüreðin yanar derinden Hüznünü gizleyeceksin biliyorum yine zaferler kazanmýþým gibi öpücüklerle kulagýma yalnýz deðilsin diyeceksin biliyorum...
o hiç bitmeyen nasihatlarýný duyamayacak olmak bile ölüme eþ bir acý býrakýyor içime....

yemek yiyormu karakýzým diye düþünme beni...
söz sana her sabah kahvaltý yapacaðým hiç olmassa bir dilim peynir yiyeceðim söz.
karþýdan karþýya geçerken dalýp gitmeyeceðimm çok düþünüp harap etmeyeceðim yüreðimi
çok sigara içmeyeceðim
saçlarýmý kuratacaðým her banyodan sonra
kýþýn kalýn þeyler giyip yazýn ceyranda kalmayacaðýmm
sana söz annem ...

ama söle bunlarýn hepsini senin kokun olmadan seni görmeden nasýl yapacaðýmm...


EYLÜL 2007 KADER TUNÇ