SON ve BAHAR
     Duygu Şen’in Ardından…

Bir avuç mavi değil gözlerim,
Fadosuna yelkenliler çizen
tarihi bir şehir;
belki harabelerine gezi düzenleyen bir arkeolog,
belki çarpık kentleşme resimlerinde
Platon’un mağarasına
asılı kalmış bir monolog.

Kendini bilmez bir eylül bu
Şuuru kesinlikle açık değil;
Aort damarı çatlamış bir geceye sürmezdi yoksa,
Mesafeleri çıldırtıp
Raylarını hor gören bir trene dönüşmez;
Geceyi çeyrek geçe
Kimseye pervasızca randevu vermezdi.

Son ve bahar ayrılsın artık;
İlk müdahale, sırasını yine çiğnetti.

Ozan Eren
03.10.2007
Bireylikler 18 (Ocak – Şubat, 2008)