Ýnsanlar yalnýzca yaþamýn amacýnýn mutluluk olmadýðýný düþünmeye baþlayýnca, mutluluða ulaþabilir. -George Orwell |
|
||||||||||
|
Beynimin derinliklerinde filizlenen Bir ur gibisin Vücudumun her tarafýna yayýlýyorsun Yaþamýmý hiçe sayarak Ve sen yayýldýkça yayýlýyorsun Bedenime dayanýlmaz acýlar yaþatarak Yüreðimi kanatýyorsun, akan kan sayfayý kýrmýzýya çalarcasýna Felç ediyorsun, yürüyemiyorum gelincik tarlasýna Sana yazmak isteyen ellerime dahi hüküm ediyorsun Sol yanýmý acýtýyorsun Sol yanýmý kanatýrcasýna Durmak bilmeyen kandan besleniyordun Donkiþot olmak istiyordum Yel deðirmenlerine su taþýmak Ama sen öldürüyordun beni Her geçen gün Dut aðacýnýn dallarý gibi Vücudumun her bölgesine filizleniyordun Dallarýn yüreðimi sarmalýyordu Göðüs kafesim daralýyordu Nefes almaktan zorlanýyordum Nefes alamýyordum… Sen yaþam buldukça, ben ölüyordum Yüreðimin sesine kulak týkamýþtýn Dinlemiyordun yüreðimin sesini Ama benimleydin Vücudumun her yerinde Sana yaþam veren bendim Beynimin içinde seni var eden ve yaþatan bendim Sonra sorgulamalar baþlýyordu Hangi hayatýn anlamý vardý? Hayatýn anlamý nedir? Sorularý cevapsýz kalýyordu Neden son bulmuyordu yaþamým, niçin? Yaþam niçindi Beynimi yarýp seni çekip çýkartmak istiyordum Ama yüreðime söz geçiremiyordum, Senin varlýðýnla yaþamak istiyordum Sonunda bütün hücrelerimi öldür sende Ne sende kalanlarý unutabiliyorum Nede seni! Ne hüzünlü yüzünü, nede hüzünlü gülüþünü Her sözcük, seni hatýrlatýr bana Kurulan her cümlede hayat buluyordun Ben tükendikçe Unutulmayýþýmýn kar tanesinde eriyip gitmek Kayb olup topraða karýþmak Filizlenen hüznün çiçeði gelincik tarlasýnda Unutmamaya mahkûm olmaktýr sevgi Sözcüklerin tükendiði noktada Her gün düþünür durur, bu beyin seni Kaçmak bu þehirden, coðrafyadan, ülkeden Atlasta olmayan ülkeye Kaçýþým sendin ama sen benleydin Ki o kadar uzak kýtalar boyu Atlasta olan þehir seni hatýrlatýyordu bana Yok, olan þehirdeydim artýk Yer altýnýn derinliklerinde Karanlýklarýn þehrinde, yok olan ýþýktaydým Cennet-cehennem yoktu Bize vaad edilen hurilerde Büsbütün peygamberler, yalancý çýkmýþtý Beyinli urlar vardý Seni unutmak, yitip gitmek Unutabildiðim gün, düþündüðüm gündür… Yüreðim parçalanýyordu Yürek parçalanýrken nasýl bir ses çýkarýr, bilir misin? Yüreðimin sesini dinle Sesini dinle Dinle…
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Paþa Ýmrek, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |