Yalancı bir hayatın içindeyiz.her seyi kendi kılıfımıza uydurmaya calişiyoruz.nedensizce her sey uyum içinde olsun istiyoruz.eğer deniz mayise bırakalım mavi kalsın,doğa yeşilse yeşil...aynı olmasının ne yararı var ki?onlar öyle güzel o doğal halleriyle.insanlar da öyle..ne zaman sıyrılıyoruz kendi gercegimizden o anda kaybediyoruz asıl kimliğimizi.zoraki gülücükler,yalancı tebessümler ardında binlerce sahtelik...kandırma istiyoruz karsımızdakini.kaybettiklerimizi görmeden neyin uğruna savaşıyoruz belli değil.ayak uydurması bir o kadar zor ama anlaşılması bir o kadar basit yalanların peşinden koşuyoruz haklı olmak umuduyla.haklı olmak???artık neyi ifade ediyor belli değil.bunun için uydurmalara ne gerek var ki?doğrularda bizim doğrularımız yanlıslar da.en başta biz doğrularımızla da yanlıslarmızla da insanız.hatalar yapmak en doğal hakkımız!tabi insan olduğumuz sürece(!)hani su ınsan kıyafetlerine bürünenlerden değil...şimdi dur bir düşün bakalım 'ne hatalar yaptım hayatımda?' diye.ama doğruca,dürüstçe acıkla kendine.değer miydi bir seyleri kaybetmeye?değer miydi bunca sahteliğe?geçmisten ders al ama oyalanma!bak geçiyor zaman.
BAŞLAMAK İSTİYORSAN Bİ SEYLERE YENİDEN
O AMAN BAŞLA HADİ BU VAKİTTEN İTİBAREN...

Kötü İçerik Bildir
Gerekçe: Okumuş olduğunuz metnin İzEdebiyat Yayın İlkelerine aykırı içerik barındırdığını ya da başka bir sorun içerdiğini düşünüyorsanız lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktır ve en kısa zamanda editörlerce incelenecektir.