yaðmurun yüzünü
seyrek gösterdiði yýllardý
barajlarýn doluluk oranýnýn
en aza indiði zamanlar..

saçaklarýn altýnda
keyifle sigara içilemeyen
ve yere düþen her damlanýn
romantikliðini hissedemediðimiz yýllar hani

güneþin batýþýyla yetindiðimiz
ayaz gündüzleriydi
sýcagýn alnýnda bira-sigarayý gösteriyordu
alsancak saatleri
yelkovan sigara
akrepse biraydý

ben ne zaman þiir yazsam
aklýma bu günler gelirdi
yaðmurla gelen toprak kokusu
bir de avcumdaki damlalarca laf ebeliði

toyluðumda yazmýþtým hani
bir kendimi bir neyzeni bir de sevdiðimi
þimdi film yine baþa döndü
anca yazsam yazsam kendimi

yapacak birþey yok
yazýyorsun çünkü yýlmaz'ýn dediði gibi
tek farkýmýz o þair
ben ise serseri

aklýmda yine birkaç cümle var benle biten
senler kalmadý ya kuruntum kendimden