Ýnsan gülümsemeyle gözyaþý arasýnda gidip gelen bir sarkaçtýr. -Byron
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
BÝRAZ AÞK BÝRAZ ÞÝÝR Göz yaþlarým birikseydi eðer bir yürek içinde,çoktan batmýþtý aðýrlýðýný taþýyamayýp suyun dibine… Bizi aðlatan,hüzünden hüzne sokan,kýrýlgan bir gülümsemeyi kahkahalara dönüþtüren,intikam kurgularýmýzý oluþturan, uðrunda zamanýmýzýn geri kalan kýsmýný yok ettirmek isteyen tarifsiz ,yaþlý,üç harfli bir kavram ; aþk… Leyla,mecnun,Ferhat,þirin,aslý,kerem ve bizler.Yeryüzünde ki bu kavrama ait oyuncular. Leyla’lar, Þirin’ler,Aslý’lar, giyotindiler aslýnda, aþkýn hüzünle örülmüþ ipinde, ölmeyi bekleyen.. Yazýnýn icadý belki de aþka adaktýr.Ve belki de yazýlmýþ cümlelerin çoðu aþka kurban verilmiþtir. Aþklarýmýza… Daha gizemi açýlmamýþ bu týlsýmlý kelime, onca öykünün,þiirin,romanýn,kitabelerin konuðu olmuþtur.. Peki neden? Sanýrým tarifsiz olmasýndaki sýr da bu nedenlere hala cevap bulunamayýþýndandýr. Hepimizin iyi yada kotu bir aþk kimliði vardýr. Kendimize ait, yaþadýklarýmýzýn izini taþýyan kimlikler. Kimi aþký tek tanrýlý dinlere inananlar gibi kabul eder. Aþk onlar için kendi yüreklerine sadece bir kez uðrayacak yada uðramýþtýr.Aþkýn tüm kutsallýðýný bir insan etrafýnda toplarlar sadece. Kimileri de aþkýn anaç olduðuna inanýr. Onlar içinde aþk doðurgan bereketli bir anadýr. Biten bir aþký kendi ayin yöntemleriyle gömerler yaþamlarýna ve rüzgarýn kendilerine yeni bir aþk getirmesini beklerler yada rüzgara doðru koþarlar. Sen buðulu bir aþksýn, biraz da ýslak, yaðmurdaki sessizlik gibi, ilk defa sen titrettin yüreðimi, biraz da ýslak, su gibi… Bazý ilk çað filozoflarýnýn karþýtlýk teoreminde belirttiði gibi aydýnlýk varsa karanlýk da vardýr.Siyah varsa beyaz da vardýr,doðru varsa eðri de vardýr,iyi varsa kötü de vardýr düþüncesinden ilham alarak bende aþk varsa hüzünde vardýr demek istiyorum. Çünkü aþký yaratan insan kusursuzu arar,yarattýðý aþk aslýnda onun yaþamýnýn kendisidir. Aþkýn ikna edici özelliði de iþin içinde olunca kusursuzu ararken kusurlarý da kabullenmiþ oluruz,ve böylece atalarýmýzýn da dediði gibi ,”Aþkýn gözü kör olur.” Ve ne zaman ki aþkýn gözü yavaþ yavaþ açýlmaya baþlar o zaman hüzünlerle tanýþtýrýlýrýz yaþatýlan her riyada!.. Bu kadar körlüðün içinde ,aþka teslim bizler aþkýn zehri olan hüznü süzünce içimize, gücümüz de tükenir yavaþ yavaþ. Kendi yalnýzlýðýmýza sokuluruz çaresiz. Ta ki yeni bir aþk usulca yaný baþýmýza gelip üstümüzü örtene dek… Sen uyuyordun, mýþýl mýþýldý gülümsemen sen uyuyordun, mýþýl mýþýldý rüyalarýn, sen uyuyordun, mýþýl mýþýldý kirpiklerin, sen uyuyordun üstünü örttüm mýþýl mýþýl, hüzünde kalmayasýn, üþütmeyesin diye, mýþýl mýþýl… Beklentilerimiz yaþamak istediklerimizdir. Ve yaþamak isterken beklentilerimizi topraktan yeni fýþkýran bir çiçeðin duyduðu huzuru bulmak isteriz kendimizde. Ýstediðimiz kedersiz, kedi uysallýðýnda bir yaþamdýr belki de. Aralara gülümsemeler,çocuk kahkahalarý serpiþtirilmiþ uyumlu bir yaþam. Yaþamýn armonisi baþka yaþamlarýn armonileriyle kesiþmediði zaman düþlerimizde itaatkar olmaktan çýkar, baþka okyanuslarýn yaþamlarýna sarýlýr. Baþkalarýna verilen kýymetler aynamýzýn ne kadar iyi sýrlandýðýný gösterir. Paha biçilmez deðerlere, davranýþlara gösterilen umursamazlýk da günden güne kemirir aþkýmýzý… Sana verdiðim armaðanlarý içine göm diye vermedim, yýldýzlara baktýðýnda beni gör diye verdim, oysa ben çoktan defterimin arasýnda kurutmuþtum seni hiç ölmeyesin diye. Tamam þimdi konuþma! Yürüyorum.. Senin olmadýðýn kýrlardaki yaþamlara… Aþk yüreðimle benim iþ birliðimden doðar,eðer kayan bir yýldýza dilek tutmuþsan aþk bulur seni,kumsalda yalnýz yürüyen birine,otobüste yan koltuðunda oturan gizemli insana,yüreðini okþayan bir cümlenin sahibine sebepsizce koþabilir aþk. Aþk sahipsiz deðildir. Bende!… Kumsal gibiydi adýmlarý, derinden gelen fýrtýnalar saklýydý kendisinde, deniz ve pýrýltýlý yýldýzlar da sadece onun için vardý o gece, aradan kaç asýr geçti anýmsamýyorum, ama hala unutmadým, kumsal adýmlý kýzý… Tüm seviþmeler þüphelidir belki de. Kimin ne kadar seviþtiði hep saklýdýr. Eðer seviþmeler için aþka tutsaksak o öykü hep mühürlü kalacaktýr yazgýmýzda. Geceydi , seviþmelerimize gizlendik, yanan bir kaç mum da, sadece nefeslerimizi aydýnlatýyordu. Geceydi, seviþmeleriz aðýrlaþtý, yorgun anýlarým kamçýladýkça düþlerimi, daha fazla kaçmak istiyordum hem geceden, hem de yanan birkaç mumdan. Geceydi, yasak elmayý yemiþ olmanýn verdiði, mayhoþ bir tat vardý bedenimde. Geceydi, ama ben yoktum… Býrak öylece dursun yaný baþýmýzda aþk,korkuluk misali tarlamýza girecek olan griliklerden korusun yalnýz bizi. Býrak uyusun yazgýda umut varsa,yazgýda mutluluk varsa yazgýda gülümsemeler varsa,öylece uyusun yaný baþýmýzda. Ne zaman ki aðlamalarýn diner yalnýzlýðýn da ,o zaman daha çok yaklaþýrým elmacýk kemiðine, ne zamanki diner aðlamalarýn bir yaðmur ortasýnda,o zaman gökkuþaðý olurum sende… Ne zaman ki dinmez aðlamalarýn sende,o zaman da hiç unutmam seni,týpký aðlamalarýn dindiði zamanda unutmayacaðým gibi… Oktay COÞAR
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Oktay COÞAR, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |