Þöyle der üstad;''Dünya deðiþiyor dostlarým.Günün birinde gökyüzünde güz mevsiminde artýk esmer lekeler göremeyeceksiniz.Bizim için deðil ama;çocuklar,siziniçin kötü olacak.Biz kuþlarý ve yeþillikleri çok gördük.Sizin için kötü olacak!Benden hikayesi''(s.faik Abasýyanýk).Bu sözü konu üzerine uyarlayacak olursak;artýk eski edebiyat izlerini göremiyoruz.Dünya deðiþti bir Ahmet haþim'in,cahýt sýtký'nýn,ziya gökalp'in,tevfik fikret'in izlerini,kalýcýlýðýný devam ettirebilecek yazarlar kalmadý ve yetiþmiyor.

Günümüz dünyasýnda artýk her þey kiþisel ihtiraslara,hýrslara,çýkarlara döndü.Ýnsanlar bencilleþerek ''ben'' duygusu ortaya çýktý.Artýk insanlar hayatýn getirdiði ekonomik nedenler ve toplumda giderek yaygýnlaþan suç unsurlarý (þartlardan dolayý iþsizlik,yoksulluk v.s)nedeniyle doðrudan ya da dolaylý olarak bizleri elimize kaðýt kalem alýp bir þeyler karalamamýzýn,edebiyata katký sunmamýza engel olmaktadýr.Bu saydýklarým iþin bahanesi aslýnda;çünkü ne þartlarda yazmýþ bir Halide edip,Yakup kadri,(kurtuluþ savaþý döneminde) kalemi kaðýdý ellerinden asla býrakmamýþlardýr.Her an gördüklerini,hissetiklerini yazýya geçirmiþlerdir.Bizse cebimize yanýmýza kaðýt kalem alýp taþýmaktan acizleniyoruz.Felsefeciler felsefe yapabilmek için;demokrasi ve düþündüklerini yazýya ya da insanlara sözlü olarak aktarabilmek için özgür düþünce ortamý ararlar.Kiþisel bir görüþ bu; ama edebiyat için de durum böyle bence.Bugün hala yazarlar bazý þeyleri kitaplarýnda yazamýyor,yazsa da ceza alýp eserleri toplatýlýyorsa söyleyin sizce hevesler kýrýlýp umutlar suya düþmez mi?Bence evet ve felsefecilere katýlmak gereközgür yazý yazmak düþündüklerini anlatmak için.Biliyoruz ki Tanzimat edebiyatý birinci döneminde ''Toplum için Sanat''yapýlýrken halkýn duygu ve düþünceleri yansýtýlýrken;ikinci dönemde ise ''Sanat için Sanat'' yapýlarak saray,padiþah ve erkaný edebiyata yansýmýþ halk unutulmuþtur.ne olursa olsun halktan ve toplumdan ayrý bir edebiyatçý,þair,yazar düþünülemez ''Toplum için Sanat''mutlaka gereklidir ve buna dayandýrmalýyýz eserlerimizi.Her ne sebeple olursa olsun yazmalýyýz.Bireyci olmayarak kendimiz için toplum adýna bunu yapmalýyýz.Yüce ustalarýn bize emanet ettiði bu servete servet katarak yolumuzda ilerlemeliyiz.Eski dönemlerde yapýlan kaliteli ve günümüze kadar ulaþabilen kalýcýlýðý yine ayný þekilde devam etmeli,edebiyat aþkýyla yanýp tutuþan yeni þair ve yazarlara imkan tanýyarak eserlerini topluma sunabilmeleri için olanaklar tanýnmalýdýr.

Sonuç olarak;Toplum için Sanat hedefimiz olmalý.Kabuðuna çekilmiþ ve susmuþ edebiyatçýlarýmýz yine bizlere okuyucularýna seslenmelidirler.Buna çok ihtiyacýmýz var günümüz toplumunda.Edebiyattan uzak,edebiyatý bilmeyen,ustalarýný tanýmayan amacý sadece para kazanmak olan ve þöhret olmayý kendine hedef edinen yazarlara deðil!.