Saate baktý.Artýk uyumasý gerektiðini düþündü. Öðretilen her þey gibi uyuma saatini de öðrenmiþti.
Her þeye inat eli yine kumandaya uzandý.
Açtýðý ilk kanalda reklamlarla karþýlaþtý. Yüzünde hiçbir duygu ifadesi olmayan bir genç kýz baðýrdýkça baðýrýyor,tanýttýðý ürünle beraber sanki kendini de pazarlýyordu. Dayanamadý bu görüntülere ve beyninin bir köþesinde dönüp duran hayatlara dokunmamaya çalýþarak müzik dinlemeye baþladý. Eski týnýlarýn yeri ayrýdýr diye düþündü. Ama nedense zamanla bir þeylerin eksilmeye baþladýðýný hissediyordu.Hep olduðu gibi nedenini bir türlü bulamýyordu. Eksik olan parça neydi. Hangi baðlantýda boþluk býrakmýþtý bilemiyordu.
Ertesi günü düþündü. Ýþyerinde çekeceði konuþmalarý,gülmek zorunda kalacaðý yavan esprileri düþündü.
Düþündükçe yalnýzlaþtýðýný anladý.
Anladýkça anladý.

Banyoya doðru yöneldi. Traþ olmasý gerekiyordu. Toplumda yer edinmiþti. Uðraþlar sonucu elde ettiði yeri korumayý da bilmeliydi. Jiletin yüzünde býraktýðý ince ve küçük açýklýktan kan gelmeye baþlamýþtý. Aynanýn karþýsýnda kendini ve kaný inceledi bir süre. Sonra bir yerlerden okuduðu bir hikaye geldi aklýna birden. Evleneceði gün parmaðýna iðne batan genç kýz balayýna çýkmak üzere yola çýkmýþtýr. Otele vardýklarýnda genç kýz kan kaybýndan ölmek üzeredir.
Acaba diye geçirdi içinden.Sonra gülmeye çalýþarak evet sadece bir hikayeydi dedi mýrýldanarak.
Yüzünü yýkadý. Tam çýkacakken unuttuðu bir þey var mý diye geri dönüp bakmayý düþündü. Ama unutacak neyim var ki diye vazgeçti.
Mutfaða geçti. Saniyelerin,dakikalarýn nasýl geçtiði umurunda bile deðildi artýk.
Çay demlemeyi göze alamadý. Süslü harflerle yazýlmýþ olan kahve kutusuna eli uzandý. Kutunun dibindeki biraz kahveyi alýp sýcak suyun üstüne döktü. Elinde kumandayla küçük salona doðru yürümeye baþladý.

Caný cehenneme dedi sessizce.
Caný cehenneme.