Þeytan gözlü zalim atlýlar
Yerin tozunu göðün dumanýna kattýlar
Tezelden geçip ovayý
Daðlarýn ardýnda pusuya yattýlar


Uðultulu bir akþam alacasýnda
Eski bir evin
Tozlu tavan arasýnda
Büyük bilge
Takkesi baþýnda
Kan ve talandan oluþan
Lanetli savaþa
Utançla bakýyordu
Gittikçe kýsýlan
Kýsýldýkça körelen
Gözlerindeki yaþlar
Kitaplarýnýn üstüne
Çamur gibi akýyordu



Ansýzýn
Gördü onlarý
Yol arkadaþlarýný
Gözlerinde þeytan
Ellerinde kýlýçlarý
Doyumsuz bir öfkeyle
Sürüyorlardý atlarýný
Bir uçtan bir uca yakarak
Akan salyalarýný
Zevkle yalayarak
Sürdürmek için
Kanlý saltanatlarýný
Koparmýþlardý kökünden
Þehrin altýn kanatlarýný

Konuþmuyordu bilge
Titrek mum alevinin gölgesinde
Aç bir kedi kadar huzursuzdu
Oysa çok deðil
Daha birkaç gün öncesinde
Kullandýðý nazik dil
Anlatýrken hayallerini dostlarýna
Olaðanüstü kusursuzdu

Saçý sakalý karýþmýþ
Caný sýkkýn
Düþündü bütün gece ölümü
Ölüm oldukça yakýn
Yanýlgýlar içinde geçen
Mutlu ama
Yanlýþ bir hayatýn
Son demlerinde
Kurduðu tuzak
Karanlýðý
Bir býçak gibi yararak
Çekiverdi son perdeyi
Katýksýz bir zulmün
Mantýk oyunlarýndan uzak
Aþklarýn
Ve zorlamalarýn bittiði
O vahþet gecesinde
Düþündü ölümü bilge
Düþündü tutkusunu kötülüðün
Gözyaþlarýndan korkarak


Þeytan gözlü zalim atlýlar
Bilgeyi en sona býraktýlar
Bitince þehirdeki son direniþ
Onu meydandaki aðaca astýlar