Şiir, seçmek ve gizlemek sanatıdır. -Chateaubriand |
|
||||||||||
|
O her bakışta eriyip gittiğim gözlerine Kolay sanmıştım senin için şiir yazmayı Meğer ne kadar da zormuş duygularıma yakışır cümleler bulmak Sanki sevginin yeni bir tarifi bu Sevgi her şeyi ve herkese yazabildiğim Senin için yazamamakmış belki de. Bu şiir gözlerine canımın kendisi Karadan ayrılır gibiyiz yaşamlar kol kola Gündüzler bizim ama ah o geceler yok mu? Git gide bir olduğumuzda daha yalnız hissetmekteyim kendimi. Bu şiir gözlerine tenimin kendisi Soluksuz, dipsiz mahpuslardaki özgürlük çiçeği gibi açtın O yüzün güneş gibi doğdu ışıksız hücreme Ayağımdaki prangalar nafile, kalbimdeki senin zaten. Bu şiir gözlerine masumluğumun kendisi Gözlerimi her kapadığımda seni düşlemek Ve de açtığımda hatırlamak seni Sen ılık bir deniz meltemi gibi sarıldığında bedenime Sokak çocuklarının etrafında gülümseyerek ısındıkları teneke ateşleri gibi Sıcak ve hüzünlü. Bu şiir gözlerine kavgamın kendisi Ağır ve aksak ilerlerken yaşamın merdivenlerinde Hep doğruyu gösteren bir pusula gibi girdin hayatıma Güneşin doğuşunu beklerken bir bir dağıtılan sabahlar gibi tedirgin Belki de umutlu ve güvenilir Bu şiir gözlerine sevgimin kendisi Bu şiir gözlerine Bu şiir gözlerine yüreğimin kendisi O her bakışta eriyip gittiğim gözlerine Hani gecelere, yollara düşünceler yazarken ayaklarımızla Yan yana ama uzak olduğumuz zamanlara Hani yüreğimi yaslayıp yüreğine Şehrimi izlediğim yağmurun sesine Bu şiir seni bana getiren o hüzünlü geceye Her gidiyorum deyişinde dönüşüne yakarışlar sunduğum Dua dua anışıma bu yaşlar Sevgi sunduğum ve ellerine koyduğum mavi bir taşa bu bakışlar. Bu şiir gözlerine yüreğimin kendisi Bir bakışına ömrümü verdiğim o buğulu gözlerine Turnaların kanatlarına seninle bıraktım hüzünlerimi İmkânsızlığını unuttum yaşamanın Elimde cam kırıkları vardı ama ben sana can sundum Sardım yaralarımı gecemin yalnızlığına Seni kalabalık yaptım Senden oluşan suretlerle çoğaldım ve ben gözlerine şiirler yazdım. Bu şiir gözlerine yüreğimin kendisi Hani o her bakışta eriyip gittiğim gözlerine Bilir misin ben en çok senin o incecik parmaklarını sevdim Dokunuşunu sessizce hayata Ben en çok yaşamanı sevdim Her bakışta sonsuzluğu taşırcasına Söylerdin sen Gel derdin Koşmak düşerdi nasibime Ben en çok her gecenin sonunda sana gelmeyi sevdim Bu şiir gözlerine yüreğimin kendisi O her bakışta eriyip gittiğim Sevgiyi taşıyan, sevgiye sevdalı gözlerine Yağmurlar yağsa da her gün yüreğime, üşümüyorum seni düşününce Acıkmıyorum, ağlamıyorum… Sen geldin umuda çevrildi bütün sayfalar Sen mavi bir sevdasın can Bu şiir mavi yüreğinden yansıyan nemli gözlerine Hani o her bakışta eriyip gittiğim sevdamın gözlerine… Ali Kırdudu
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © ALİ KIRDUDU, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |