Hâlâ saçlarımda ellerinin kokusu
Bilirim sevgin aşk-ı ezeldir
Şeker şerbet istemem, katre acı su
Çocuğa annesinin ellerinde güzeldir.

Düştüm sarp yokuşlarda kanadı hep dizlerim
Kalkamadım, çocukmuşum sandığın kadar
Kimseyi acıtmadı kan çanağı gözlerim
Gözlerim dolduğunda yandığın kadar

Aferin almak değil artık tek tasam
Büyüdüm yokluğunda kalpler kırarak
Gel gör ki ne zaman bir “nenni” duysam
Sana koşmak istiyorum çocukça hıçkırarak

Bulamadım karşılıksız sevgine bir hediye
Sana beyaz bir gül uzatacağım
Şefkatini gözlerinden taşırsın diye
Dikenini parmağıma batırıp kanattığım