Senden ayrıldığımda,nisan ayının sonlarıydı.
Yağmurların,sağanak halinde yağdığı.
Ağaçların dallarındaki çiçeklerinin açtığı.
Baharın geldiği ilk günlerdendi.

Doğa yeşillenip,yeni giysilerini giyerken.
Çiçeklerin renk,renk açtığı günlerdi.
Fakat ben ise yeşile değil,karalara bürünmüş.
Hüzünlü ve ağlamaklı,cenaze evine dönmüştüm.

Çünkü seni kaybetmiş,sevdiğimden ayrılmıştım.
Yıkılmıştım,dinmek bilmeyen acılar çekiyordum.
Geçmişteki günlerimiz,bir filim gibi
Gözümün önünden akıp gidiyordu,seni arıyordum.

Her günün akşamında,sigaramı yaktığımda.
Dumanını derin,derin çekiyordum ciğerime.
Ağlıyordum gözlerimden,yanaklarıma akan
Göz yaşlarım durmak bilmiyor,yüreğim yanıyordu.
Çünkü halen seni seviyor ve düşünüyordum.