Karşıma geçip seni anlıyorum deme hiç
Yüreğine hasretlik dolduğunda anlarsın.
Ne zaman ki kolların hükmedecek saçına
Ellerine dolayıp, yolduğunda anlarsın...

Gözlerin zehir eder sana bütün geceyi
Çözemezsin bir türlü, bu garip bilmeceyi.
Kara bir bulut kaplar, gönül denen bahçeyi
O gül yüzün sararıp, solduğunda anlarsın...

Döner sırtını gider gönlünü bağladığın
Farkına bile varmaz yürekler dağladığın.
Kaç gece sabahlayıp, sarılıp ağladığın
Yastığı sırılsıklam, bulduğunda anlarsın...

Kimseyi benzetemez, koyamazsın yerine
Hasret vurur her yandan, yaran iner derine.
kendin gibi taş kalpli, kıymet bilmez birine
Benim gibi kul köle, olduğunda anlarsın...

kulhilmi