Yapamadým!

Yine bir gece hayatýmý düþünmek umuduyla baktýðým gökyüzünde
Yýldýzlarýn birbirine olan aþkýný
Bizlerin acizliðini ve çaresizliðini gördüðümde
Sessiz sedasýz,bir köþede hüngür hüngür aðlamak istedim
Gözlerimden usulca süzülen yaþlarýmý hissedebilmek,
Onlarda boðulmak,onlarda kaybolmak istedim.
Fakat yapamadým....

Hayattan,hayattan kaçmaktan sýkýldým
Tekdüzeleþen dünyamdan
Kendilleþen gönlümün hileleriyle boðuþmaktan bunaldým
Ama acayiplikten bunalmýyorum artýk
Þayet zor olmamalý yýpranmýþ,
Her bir sayfasý nefretle mühürlenmiþ yýllarýma geri dönmek
Fakat dönemedim.

Bu durumda
Acizleþen ruhum yalnýz bir þey istiyor
Gerek uysal gerekse yabani...
Bedenimin karakalem halini
Yersiz ve gereksiz bir umutla
Ayýþýðýndaki gölgemi vurarak
Bedenimle yalnýz kalmak ....
Ve o yalnýzlýkta,sonsuza doðru haykýrarak meydan okumak

Ve titreyen ellerimle
Elmacýk kemiklerimden oluk oluk süzülen
Beni,ruhumu özgür býrakmaya mecbur eden ''gözyaþlarýmý'' silerek
Gölgesiz kalan bedenimden ruhumu da ayýrarak ruhumu özgür býrakmak .....

Fakat...Fakat bunu da yapamadým....